Cultuurkalender

Museum aan de Ijzer


Op 21 oktober tot 25 oktober ging ik op Zeeklassen met mijn stageschool met de leerlingen van het 5de en 6de leerjaar. Ik begeleide mee het 6de leerjaar. Terwijl we naar onze verblijfplaats reden hield het zesde leerjaar halt aan de ijzertoren. Het waren de laatste weken dat het museum aan de Ijzer open was want nu is het dicht voor renovatiewerkzaamheden.  

Ik had voordien het museum aan de Ijzer nog niet bezocht maar ik vond het een unieke ervaring.

De ijzertoren is gebouwd voor de Vlaamse gesneuvelde soldaten die aan het front zijn gestorven tijdens WO II. De Ijzertoren bestaat uit 22 verdiepingen waar je op elk verdiep een deel van het verhaal van de oorlog kan ontdekken. Helemaal bovenaan de Ijzertoren kan je genieten van een prachtig zicht over de Westhoek. Ik vond het heel moeilijk om me voor te stellen dat zo een mooi natuurlandschap vroeger een oorlogsfront geweest is.
Vanaf februari gaat het museum terug open. Veel moderner en ingespeeld op de actualiteit.
In het museum kom je op elke verdieping iets meer te weten over de wereldoorlog. Op de eerste verdieping kom je te weten hoe het voor de oorlog was. De tweede verdieping geeft aan wat de aanleiding was van de oorlog. De volgende verdiepingen gaan over personen die een belangrijke rol hebben gespeeld tijdens de oorlog. Nog andere verdiepingen brengen getuigenissen van mensen die de oorlog overleefden, ... Per verdieping wordt WO II opgebouwd aan de hand van voorwerpen, filmpjes, geluidsfragmenten, teksten, foto's... Alles is zeer toegankelijk.

De verdieping dat de kinderen en mezelf het meeste aansprak was de verdieping waar je ik een fictief gebouwde loopgraaf kon lopen. Wanneer je doorheen de loopgraaf stapte speelde het geluid af hoe het ook echt in de loopgraven was. Deze ervaring was voor de leerlingen echt aangrijpend. Plots werd het heel stil...
Na het bezoek aan het museum hebben we ook in loopgraven gelopen die echt gebruikt zijn tijdens de oorlog. 


Na heel wat treffende beelden en pakkende getuigenissen kwamen we aan op het hoogste verdiep van de Ijzertoren. Daar hadden we een prachtig zicht over de Westhoek. Even uitwaaien van de toch wel zware rondleiding in het museum. 



TRANSFER WERKVELD LAGERE SCHOOL

 Uit het bezoek aan de Ijzertoren heb ik geleerd dat je pas iets kan leren of beleven wanneer al je zintuigen worden aangesproken. De leerlingen hoorden de bommen en kanonnen die afgevuurd werden. Ze konden de geur ruiken van een gasmasker. Ze konden het eten proeven dat de soldaten te eten kregen. Ze zagen een prachtig panorama van de Westhoek waar de oorlog is doorgegaan.. 








Een magische voorstelling van SCALA

"BLACK MOON"

   WIE ZIJN ZE?

Scala is eerst en vooral mijn lievelingskoor. Ik heb Scala het meeste leren appreciëren toen ik naar de herdenkingsplechtigheid keek in Lommel van het busongeval. Scala is een Belgisch meisjeskoor dat onder leiding staan van de broers Stijn en Steven Kolancy. Beter bekend als de Kolacny Brothers. 

                 


Wanneer mensen aan Scala denken, halen ze zich al snel een beeld in hun hoofd van een statig en saai vrouwenkoor dat steeds dezelfde soort liedjes zingt. Ik wist reeds dat dit niet waar was maar door te gaan kijken naar de voorstelling van Scala in de Arenbergschouwburg is mijn beeld van Scala nog meer veranderd. Scala is een jong en hip koor die van klassiek tot pop zingen. Een grote verscheidenheid aan liedjes werden gezongen. Een ontspannende avond met toch wel een vleugje romantiek tussendoor.



    CONCERT

Ik ging op 2 november naar de voorstelling kijken samen met mijn vriend. Bij de aanvang van het concert zongen ze twee eigen nummers om de avond gezellig aan te vatten in een intieme sfeer. Bij het derde nummer verscheen er een digitaal decor waar een geraamte op verscheen. Dit vond ik niet goed passen bij de mooie stemmen van Scala. Het maakte het geheel plots eng. 

Naast het zingen van hun eigen versies van klassieke en hedendaagse nummers was er ook dans aanwezig en media. Verschillende keren toonde de dames een mooie choreografie passend bij zingen van hun lied. Ze zorgden er wel voor dat de dans niet de bovenhand kreeg maar nog steeds de meeste aandacht ging naar de zang. Naast zang en dans warren er digitale decors die de muziek ondersteunde.

Het geheel van zang, dans en decor bezorgde me verschillende keren kippenvel. Doorheen de nummers door wisselen de broers af met een grapje naar het publiek toe. Ook wisselen ze af met verschillende muziekkeuzes. Een prachtige a capella-versie van Run Children Run deed je zweven. Daarnaast speelden ze ook het nummer I Fail. Al vlug zat heel de zaal mee te wiegen, zingen en met de handen in de lucht. Als één van de laatste nummers koos Scala voor sentiment en gevoeligheid bij het publiek. De populaire meezinger 'Ik hou van u' deed heel de zaal meewiegen en zingen. Enkele traantje vloeiden daarna met het lied With or Without you'. 

Knap wat zo'n koor met jou als mens kan doen!

Ik vroeg me na het concert af waarom hun concert 'Black Moon' heette. Daarom zocht ik dit even op. De titel Black Moon verwijst naar de drie 'Moon'-songs die Scala reed een tijd op concerten brengt. 
TRANSFER WERKVELD LAGERE SCHOOL

- De liedjes van Scala vind ik zeer rustgevend voor in de klas in te zetten. 

- Wat ik uit dit concert meeneem naar de klaspraktijk is dat een voorstelling niet uit één invalshoek moet worden bekeken. Je kan tijdens een concert waar vooral de nadruk ligt op de muziek ook het publiek betrekken door dans en decor. Vaak wordt in de klas tijdens muziek enkel de aandacht gespitst op muziek en bij beweging enkel op dans,... Ik zou willen proberen om muzo door te trekken in de verschillende muzische domeinen. Zo kan je met de leerlingen werken naar een toonmoment toe dat compleet is. Compleet met dans, zang, muziek, decors, kostuums, ... Zo staat een muzische activiteit niet op zichzelf maar wordt het een project waar de leerlingen en ook de leerkracht veel voldoening uit kan halen.






Heksie: Een voorstelling vol fantasie



Op 23 december ging ik met enkele vriendinnen naar deze theatervoorstelling vol in het Paleis in Antwerpen. Heksie is een kindervoorstelling voor iedereen vanaf 6 jaar, de ideale ontspanning voor zowel jong als oud.
Kindervoorstelling zeggen we meestal niets, maar deze voorstelling is helemaal niet tegengevallen. Toen ik hoorde dat de voorstelling over heksen ging was ik niet zo enthousiast. Ik hou namelijk niet erg van verhalen van heksen en tovenaars. Maar dit verhaal is was een grote meevaller.


Deze voorstelling is geschreven door Hugo Matthysen en de regie was in handen van Frans Van der Aa . Er speelden veel bekende acteurs in mee: Tine Embrechts, Liesa Naert, Karlijn Sileghem en Katelijne Verbeke. Samen maakten ze van de voorstelling een magisch stuk.

Het is feest! Heksie wordt zestien jaar en mag voor het eerst toveren. Maar dat wil ze niet. “Tovenaars zijn ruziemakers”, zegt ze, “iedereen uit mijn familie maakt altijd ruzie.” Heksies moeder en vader, opa, oma, ooms en tantes willen zelf ook liever geen ruzie meer maken, maar ze kunnen er niets aan doen. De enige die hen zou kunnen helpen is de grootmoeder van Heksie. Zij heeft genoeg toverkracht om het ruziën te stoppen. Maar iedereen die het haar ooit heeft gesmeekt, maakte meteen weer ruzie met haar. En daarom heeft de Grote Heks nooit kunnen helpen.Maar wat als Heksie het nu eens heel lief zou vragen? Ze is tenslotte haar allerliefste kleindochter? Maar hoe komt ze bij haar oma? Weet ze de weg? Zal ze haar lieve oma in de armen kunnen sluiten? En zal het ruziën eindelijk stoppen?Heksie is een bizarre, grappige en spannende avonturentocht over een kleine heks die ruzie maken niet leuk vindt. Ze ontmoet rare rappers en een draak die graag voetbalt. Ze komt in een land waar de baby's uit de bloemkolen komen en ze moet vechten met een vreselijk beest: Roger, het Rottige Rund.



Uiteindelijk komt Heksie na al haar avonturen toch terecht bij haar oma, maar tot haar grote spijt heeft ze helemaal geen toverspreuk om haar familie geen ruzie meer te laten maken. Toch besluiten ze samen om een toverspreuk te maken, waardoor ze misschien toch terug vriendelijk worden tegen elkaar. Wonder bij wonder lukt het en een jaar later beleeft Heksie toch een leuk verjaardagsfeest.


De voorstelling startte met een heel sober decor. Enkele houten panelen en dat was het. De personages kwamen het podium niet opgewandeld maar kwamen het podium binnen om een stuurbare houten plank. Ze kwamen precies binnen gegleden om een skateboard. Ook andere decorstukken kwamen ze het podium op. De sfeer en het decor veranderde door gekleurde spots die het podium groen, blauw, geel,... kleurde. Ook de achtergrondmuziek bracht je onmiddellijk ik de juiste sfeer van de gespeelde situatie.


Acteurs en decor waren alvast in orde. Over de zang tijdens het stuk valt ook niet te twijfelen. Ook de liedjes en muziek werden op leuke en functionele manieren ingezet tijdens de voorstelling. Op een bepaald moment in het stuk werd het volkslied gezongen en moest iedereen in de zaal gaan rechtstaan met de hand op het hart en het Drakonië volkslied meezingen. De tekst was dan ook op het podium aanwezig. Dit was wel het enige interactieve stukje in het toneel. Ik verwacht niet dat de makers van dit stuk een echte boodschap willen meegeven aan de kinderen en ouders die kwamen kijken. Hun doel was eerder om de kinderen hun fantasie te laten beleven.



Wat ik uit deze voorstelling meeneem naar mijn klaspraktijk is dat fantasie niet steeds vergezocht moet worden. Voor volwassenen is het soms zeer moeilijk om mee te gaan in de kinderlijke fantasie maar voor kinderen is fantasie hun werkelijkheid. Om muzo op de juiste manier te kunnen beleven heb je fantasie nodig en dat mogen we de jonge kinderen niet afnemen. Fantasie gaat al zo snel verloren... Voor mezelf kan fantasie ook een werkpuntje zijn tijdens de stages. Veelal gaat het er streng en saai aan toe omdat doelstellingen moeten bereikt worden maar het is belangrijk om de kinderlijke fantasie genoeg de vrije loop te laten gaan. 


Kortom Heksie is een verhaal vol met fantasie. Bijna een sprookje waarbij ik me terug kind voelde. De fantasie werd in de zaal gebracht door prachtige decors, schitterende acteurs, magische kleding en aangepaste muziek.

Voor mij was het een geslaagd toneel met veel afwisseling tussen humor, zang en beweging.
Op de onderstaande website kan je enkele sfeerbeelden van de voorstelling bekijken.
Abonneren op: Posts (Atom)